心里有爱，爱里有你(24)
命运让我们邂逅彼此
จะกอดเธอไว้ให้นานเท่านาน
我会竭尽所能将你拥入怀中
ฟ้าหรือดินจะขวางรักเราจะข้ามผ่านไป
我们的爱天长地久 矢志不渝
ไกลแสนไกลเท่าไรหัวใจเราใกล้กว่านั้น
无论我们相隔多远 我们的爱愈发深厚
แม้ว่าคนทั้งโลกไม่อยากให้เรารักกัน
即使全世界都反对我们相爱
แต่ฉันเชื่อว่ารักแท้ไม่แพ้สิ่งใด
但我相信真爱无坚不摧
ตราบเท่าที่หัวใจฉันมีเธอ
只要我心里有你
ไม่ว่าเราต้องเจอเรื่องใดๆ
无论我们要面对多少艰难险阻
แค่จับมือกันไว้เท่านั้นพอ
只要我们紧紧牵着彼此的手就已足够
สิ่งเดียวที่ฉันจะยอมแพ้พ่ายก็คือเธอไม่ต้องการ
除非你不再需要我 否则我不会轻言放弃
ถ้าเธอยังรักกันฉันไม่มีวัน
如果你依然爱着我
จะเปลี่ยนหัวใจ
我就不会改变心意
ตราบใดที่เธอยังรักฉันก็จะรักแค่เธอ
只要你爱着我 我就只爱你一人
คำว่ารักของฉันนั้นมีเอาไว้ให้เธอ
我向你深情告白 我的爱只属于你
เมื่อชะตาชีวิตได้ขีดให้เราพบเจอ
命运让我们邂逅彼此
จะกอดเธอไว้ให้นานเท่านาน
我会竭尽所能将你拥入怀中
ฟ้าหรือดินจะขวางรักเราจะข้ามผ่านไป
我们的爱天长地久 矢志不渝
ไกลแสนไกลเท่าไรหัวใจเราใกล้กว่านั้น
无论我们相隔多远 我们的爱愈发深厚
แม้ว่าคนทั้งโลกไม่อยากให้เรารักกัน
即使全世界都反对我们相爱
แต่ฉันเชื่อว่ารักแท้ไม่แพ้สิ่งใด
但我相信真爱无坚不摧
我会永远爱你
ฟ้าหรือดินจะขวางรักเราจะข้ามผ่านไป
我们的爱天长地久 矢志不渝
ไกลแสนไกลเท่าไรหัวใจเราใกล้กว่านั้น
无论我们相隔多远 我们的爱愈发深厚
แม้ว่าคนทั้งโลกไม่อยากให้เรารักกัน
即使全世界都反对我们相爱
แต่ฉันเชื่อว่ารักแท้ไม่แพ้สิ่งใด
但我相信真爱无坚不摧
哇塞，好好听，要不熙干脆你来唱好了。becky笑着道。
怎么不是你唱呀，我家贝贝唱歌也是很好听哦。叶熙道。
我有个主意，你要不要听听。becky说。
什么主意？叶熙疑惑的问道。
我们可以一起唱。becky笑嘻嘻的说。
这主意不错，不过不是唱这首。叶熙说。
怎么你想为我们做一首歌曲。becky眼睛一亮道。
是有这个想法。只是我现在缺乏灵感，贝贝可以帮忙给我灵感吗叶熙说。
第27章 一夜
嗯，我居然能给熙你灵感，怎么给呀！becky疑惑道。
这样给，说完直接把becky扑倒在沙发上。低头看着她，眼神晶亮得恍若夜空中闪烁着的星辰。接着温热的唇覆盖住了becky的唇，温柔的呼吸如同微风般拂过她的耳畔。becky觉得她像喝醉了一样，醉在了熙温柔的吻里，她回应着她的吻，感觉今天的熙特别的热情，仿佛要把她融进身体里。
随着时间的推移,他们的嘴唇越来越紧密地贴在一起,仿佛要将彼此的灵魂融为一体。她们的气息渐渐交织在一起，仿佛变成了彼此最深的爱意。
叶熙她不知道怎么了，刚开始确实只想要亲吻becky，到了后面她好像控制不住自己了，越来越想要更多。
渐渐的她的手慢慢的伸进了becky的睡衣里，用仅存的理智问becky道：贝贝，我可以吗？
becky望着叶熙那充满欲望的眼睛，不做声，直接吻上叶熙的嘴唇告诉了她的答案。接到becky给她的回应，她不再隐忍，立马对becky发动新一轮的攻击。她们的手开始在对方的身体上游走,轻轻地抚摸着,让彼此的感觉更加亲密和温暖。一夜缠绵…（此处省略一千字内容，请大家自行补充）
清晨，鸟儿叽叽喳喳的叫着，绿叶上的露珠，是深夜的结晶，欲滴欲挂，滋润这渐浓的绿。一缕阳光直射进becky和叶熙的房间里，像一束亮闪闪的金线。
becky缓缓的睁开双眼，猛的起身，不成想一动感觉浑身无力，酸痛，特别是那个地方，想到昨晚的欢爱，脸色开始发红心跳加速。看着身上青青紫紫的，不禁低估道：熙也真是的，那么…用力。
不过熙真的很贴心，昨晚是她抱着她帮忙清洗的，而且还帮她上药，让她不至于觉得难受。看着旁边空空的位置，知道她应该是在做早餐。